Bebeklerde Reaktif Bağlanma Bozukluğu

Reaktif bağlanma bozukluğu, bir bebek veya küçük bir çocuğun ebeveynleri veya bakıcıları ile sağlıklı bağlar oluşturmadığı nadir fakat ciddi bir durumdur. Çocuğun konfor, şefkat ve beslenmeye yönelik temel ihtiyaçları karşılanmazsa ve başkalarıyla sevgi dolu, şefkatli, istikrarlı bağlar kurulmazsa reaktif bağlanma bozukluğu gelişebilir.

Tedavi ile reaktif bağlanma bozukluğu olan çocuklar, bakım verenler ve diğerleri ile daha istikrarlı ve sağlıklı ilişkiler geliştirebilir. Reaktif bağlanma bozukluğu için tedaviler arasında psikolojik danışma, ebeveyn veya bakıcı danışmanlığı ve eğitimi, olumlu çocuk ve bakıcı etkileşimlerini öğrenme ve istikrarlı, besleyici bir ortam oluşturma yer alır.

belirtiler

Reaktif bağlanma bozukluğu bebeklik döneminde başlayabilir. Erken çocukluk döneminin ötesinde reaktif bağlanma bozukluğunun belirtileri ve semptomları hakkında çok az araştırma vardır ve 5 yaşından büyük çocuklarda olup olmadığı belirsizliğini korumaktadır.

Belirti ve semptomlar şunları içerebilir:

Açıklanamayan çekilme, korku, üzüntü veya sinirlilik
Üzgün ve huzursuz görünüm
Konfor verildiğinde konfor istememek veya yanıt vermemek
Gülümseme başarısızlığı
Başkalarını yakından izlemek ama sosyal etkileşime girmemek
Destek veya yardım istememe
Alındığında ulaşamama
Peekaboo veya diğer interaktif oyunları oynamakla ilgilenmiyorum

Ne zaman doktora görünmeli

Çocuğunuz yukarıdaki belirtilerden herhangi birini gösteriyorsa bir değerlendirme almayı düşünün. Reaktif bağlanma bozukluğu olmayan veya otizm spektrum bozukluğu gibi başka bir bozukluğu olan çocuklarda belirtiler ortaya çıkabilir. Çocuğunuzun, bu tür davranışların daha ciddi bir sorunu gösterip göstermediğini belirleyebilecek bir pediatrik psikiyatrist veya psikolog tarafından değerlendirilmesini sağlamak önemlidir.

Nedenler

Kendini güvende hissetmek ve güven geliştirmek için, bebekler ve küçük çocuklar istikrarlı ve ilgili bir ortama ihtiyaç duyarlar. Temel duygusal ve fiziksel ihtiyaçları tutarlı bir şekilde karşılanmalıdır. Örneğin, bir bebek ağladığında, yemek ya da bebek bezi değişikliği ihtiyacı göz teması, gülümseyen ve okşama gibi ortak bir duygusal değişim ile karşılanmalıdır.

İhtiyaçları göz ardı edilen veya bakıcıların duygusal tepkisi eksik olan bir çocuk, bakım veya rahatlık beklemek veya bakıcılara istikrarlı bir bağ oluşturmak için gelmez.

Bazı bebeklerin ve çocukların neden reaktif bağlanma bozukluğu geliştirdiği, bazılarının ise gelişmediği açık değildir. Reaktif bağlanma bozukluğu ve nedenleri hakkında çeşitli teoriler vardır ve tanı ve tedavi seçeneklerini daha iyi anlamak ve iyileştirmek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

Risk faktörleri

Ciddi sosyal ve duygusal ihmalden reaktif bağlanma bozukluğu geliştirme riski veya sabit bağlanma geliştirme fırsatı eksikliği, örneğin:

Bir çocuğun evinde veya başka bir kurumda yaşamak
Koruyucu evleri veya bakıcıları sık sık değiştirin
Ciddi zihinsel sağlık sorunları, suç davranışları veya ebeveynliklerini bozan madde bağımlılığı olan ebeveynlerin olması
Hastaneye yatış nedeniyle ebeveynlerden veya diğer bakıcılardan uzun süreli ayrılma

Bununla birlikte, ciddi şekilde ihmal edilen çocukların çoğunda reaktif bağlanma bozukluğu gelişmez.

Komplikasyonlar

Tedavi olmadan reaktif bağlanma bozukluğu birkaç yıl sürebilir ve yaşam boyu sonuçları olabilir.

Bazı araştırmalar, reaktif bağlanma bozukluğu olan bazı çocukların ve gençlerin, davranış problemlerini ve insanlara veya hayvanlara karşı zulmü içerebilen, duygusuz, duygusuz özellikler gösterebileceğini göstermektedir. Bununla birlikte, büyük çocuklarda ve yetişkinlerde sorunların erken çocukluk döneminde reaktif bağlanma bozukluğu deneyimleriyle ilişkili olup olmadığını belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır.

önleme

Reaktif bağlanma bozukluğunun önlenip önlenemeyeceği kesin olarak bilinmemekle birlikte, gelişme riskini azaltmanın yolları olabilir. Bebekler ve küçük çocuklar, istikrarlı ve ilgili bir ortama ihtiyaç duyarlar ve temel duygusal ve fiziksel ihtiyaçları sürekli olarak karşılanmalıdır. Aşağıdaki ebeveynlik önerileri yardımcı olabilir.

Bebeklerle veya çocuklarla deneyim veya beceri eksikliği yaşıyorsanız , ders alın veya çocuklarla gönüllü olun. Bu, besleyici bir şekilde nasıl etkileşime gireceğinizi öğrenmenize yardımcı olacaktır.
Çocuğunuzla oynayarak, onunla konuşarak, göz teması kurarak ve gülümseyerek aktif olarak meşgul olun .
Farklı ağlama türleri gibi bebeğinizin ipuçlarını yorumlamayı öğrenin , böylece ihtiyaçlarını hızlı ve etkili bir şekilde karşılayabilirsiniz.
Besleme, banyo veya çocuk bezi değiştirme gibi çocuğunuzla sıcak, besleyici etkileşim sağlayın .
Çocuğun duygularına dokunma, yüz ifadeleri ve ses tonu yoluyla hem sözlü hem de sözsüz yanıtlar sunun .